borstbesparende operatie

En toen was daar de dag (24 april) dat de tumor -zes maanden na de ontdekking ervan- verwijderd ging worden. Ik moest mij om 10 uur melden op de verpleegafdeling op de 5e verdieping. Daar werd ik opgehaald door dezelfde verpleegkundige als bij mijn schildwachtklier operatie in december. Dat was een grappig toeval. Nico heeft mij weggebracht en is gebleven totdat ik opgehaald werd voor de operatie. Toen waren Mark en Wendy gekomen om mij gezelschap te houden. 

Het klinkt vast gek maar de gang naar de operatiekamer heb ik dit keer veel bewuster meegemaakt dan bij de vorige operatie. Al een soort van gewoonte om zo maar te zeggen. Allereerst wordt je voorbereid op de operatie door je geboortedatum aan wel 4 verschillende personen door te geven. Check, check dubbel check om zo maar te zeggen. Op een gegeven moment moet je op het operatiebed gaan liggen, dan krijg je een verwarmde deken over je heen (heel lekker als je last van koude voeten hebt zoals ik :-) en als het tijd is wordt je opgehaald door de assistent van de anesthesie en zij ging opnieuw mijn geboortedatum checken en bracht mij toen naar de operatiekamer. Dr. Rutgers die al een soort van vertrouwd is voor mij kwam mij welkom heten en heeft mij nog eens gerustgesteld over mijn zorg over de aangedane klieren in mijn oksel. 

professor dr. E. J.Th. Rutgers

Toen kwam het kapje waarmee je in slaap gebracht wordt en dan wordt er gevraagd of je aan iets plezierigs wilt gaan denken. Ik lag weer op het strand onder een palmboom in Barcelona hihi. 






Het volgende moment hoorde ik in de verte, mevrouw De Pijper wakker worden en zag ik op de klok dat het kwart over een was. Oftewel de operatie was achter de rug. Een verpleegkundige kwam meteen naar mijn bed en ik kreeg een zuurstofslangetje in mijn neus. Ook vroeg zij hoe het ging met de pijn aan de wond en of ik er een cijfer aan kon geven van 1 tot 10 en dan was 1 de minste pijn. Ik zei 3 en op haar vraag of ik er wat voor wilde hebben om de pijn te verzachten heb ik nee gezegd. Was goed te doen vond ik. Rond 14 uur werd ik teruggebracht naar mijn kamer en daar waren Mark en Wendy. De volgende 3 uur al kletsend gezamenlijk doorgebracht en rond de klok van 17 uur zijn we richting huis gegaan. 


Thuisgekomen lekker gegeten en nog bezoek gekregen van mijn zus en broer en mijn buurvrouw en toen lekker naar bed. De nacht goed doorgebracht en de volgende middag al zonder pijnstillers (het ontslagrecept voor 1 week Diclofenac niet nodig gehad!) dus dat zegt genoeg. Mark was weer even heen en weer gevlogen om zijn moeder te supporten, zo lief.


Op 3 mei heb ik een afspraak om de uitslag van de tumor te krijgen en vervolgens bij de radiotherapeut om afspraken te maken voor de bestralingen aan mijn borst en oksel.


Al met al is het mij niet tegengevallen en mijn borst ziet er erg mooi uit en dan te bedenken dat er een stuk weefsel van 7 x 5 centimeter uitgehaald is. Dr. Rutgers vroeg mij tijdens ons laatste gesprek welke cupmaat ik heb en gaf toen meteen de juiste maat (85C) en Wendy maakte nog een grapje en zei u kunt makkelijk in een lingeriewinkel werken en die grap kon de dokter wel waarderen. Ik ben hem dankbaar dat hij de vorm van mijn borst heeft weten te behouden, vakwerk dus!